Bir Garip Davet

     Üniversite 2.sınıftayız, çok sevdiğimiz hocalardan biri sınıfta sevdiği 4 öğrenciyi ödül olarak evine yemeğe davet etti. Hem sevindik hem de havaya girdik. Bölüm başkanı evine davet etmiş, bize yemek hazırlayacak boru mu? Anahtarı bize verip "ders çıkışı benden önce gidin oturun" dedi. Önce bir tereddüt ettik önden gitme konusunda ama bir şey de diyemedik, meşguldü demek ki. Ayakkabıları kapının önünde bırakıp girdik eve, oturup bekledik. Hoca eve girer girmez azarladı bizi bura cami önü mü ayakkabıları içeri alın diye. Neyse aldık, ayakkabılı dolaşıyormuş evde. Sonra dedi ki yemeği niye yapmadınız X hocayı çağırdım. Biz de sanıyoruz ki biz davetliyiz. 

     Girdik mutfağa, mutfakta düzgün tabak yok. 6 kişi olacağız mecbur salatayı tepsiye koydu kızlar. Ben yemek yapmadım, ne münasebet davetliyim diyerek. Yemek yapmayı bilmiyordum zaten. Yemeğe oturduk, hoca kızlardan birinin önündeki tabağı alıp dedi ki "sen ortadan yersin". Tabak yok ya pek, kızın önünden aldığı tabağı davet ettiği hocaya verecek. Kendisi ıspanak yapmış. Benim alerjim var, yemedim. Kızlar hapur hupur yedikten sonra dedi ki "ıspanağı hep ayaklarımla küvette yıkarım". Kahkaha attık. Ellerimi yıkamaya banyoya girdim ki küvet ıspanak dolu, gerçekmiş. Gece yarısına kadar son ses opera dinledik. Tekli koltukta 3 kişi oturuyoruz. Hoca votka ikram etti. Kızlardan biri hiç içmemiş ne varsa içti. Salak salak konuşmaya başlayınca, saat de ilerleyince kalkmamız gerekti. İçen kız tüm yol söylene söylene bizim desteklerimizle girdi yurda.  

    Ertesi hafta hoca girdiği tüm derslerde bizi anlattı. Amfide dersine girdim "4 salak kız evimi cami mi sandılar ne ayakkabılarının kapı önünde bırakıp evimde dolaşmışlar, yemekleri de leş gibiydi, hele biri salatayı çay tepsisine koymuş" dedi. Herkes biliyor hikayedeki kahramanları, tüm okula rezil olduk. 75'ten aşağı not almadığım ve 100'lük kağıt verdiğim finalden 60 aldım. Sağ olsun o da geçme notu diye vermiş. Şimdi geriye bakınca tam olarak ne yaşadık, niye yaşadık anlamaya çalışıyorum. Hayatımdaki en saçma günlerden biriydi sanırım. Aşırı cringe anı.